• info@stichtingabacus.nl

Opnieuw voor AMO/ ABaCus naar Ghana maar…

Opnieuw voor AMO/ ABaCus naar Ghana maar…

Vol enthousiasme vertrok Veronique van der Horst op 1 maart naar Ghana om daar als vrijwilliger gedurende een tweetal maanden scholen in Wa in het Noordwesten van Ghana te begeleiden bij het inzetten van de AMO materialen en het gebruik van activerende werkvormen.

Veronique was in 2018 ook al een aantal maanden in Ghana en verbleef toen o.a. op scholen in Ho en Tamale. Het verslag is eerder op de website geplaatst.

Vorig jaar werd Veronique ook lid van de werkgroep onderwijs van Stichting ABaCus.

Stichting ABaCus is heel blij met haar en was ook heel blij dat Veronique weer voor een langere periode naar Ghana wilde om daar met leerkrachten en leerlingen haar kennis en ervaringen te delen.

Helaas liep het een beetje anders dan gepland.

Hieronder het verslagje van Veronique.

Op 1 maart jl. ben ik vol goede moed vertrokken naar Ghana om daar een aantal scholen te gaan helpen bij de inzet van de materialen die in de fabriek van AMO worden gemaakt.

De eerste week ben ik in Accra gebleven en heb daar samen met Joa en Henk een aantal scholen bezocht die via de Macina foundation materialen hebben gekregen.

Het enthousiasme van de leerkrachten en de blije gezichten van de kinderen….. zo mooi om te zien.

De tweede week ben ik naar WA in Upper West Region gegaan. Daar zou ik op 3 scholen workshops geven en samen met de leerkrachten in de klas werken met de materialen. Maar toen gooide het coronavirus ook hier roet in het eten.

De eerste week was er nog weinig van te merken en ging het leven hier gewoon z’n gangetje. Op maandagochtend van de tweede week gingen de scholen op slot. Ik dacht eerst nog: Dit is een grapje, gisteren was er nog niets van te merken. Maar het was geen grap en de scholen gingen hier ook voor minimaal 4 weken dicht.

Ja wat nu? Er is nauwelijks ICT in het noorden, dus onderwijs op afstand is geen optie. Omdat er ook gepraat werd over het dicht gaan van de grenzen heb ik besloten naar huis te gaan. Dit voelde erg dubbel. Ik heb de scholen eigenlijk zonder hulp achter gelaten.

Eén school heeft een uitgebreide workshop gehad en we hebben daar de materialen uitgezocht en gesorteerd. ( deze school had al wat langer de materialen in huis). Maar anderzijds was het ook goed om thuis bij mijn man en gezin te zijn in deze vreemde tijd.

Ik hoop in de toekomst terug te kunnen gaan om alsnog de scholen in WA te kunnen helpen. Het blijft belangrijk dat als er materialen naar een school gaan, ook begeleiding is over het inzetten hiervan in de klassen.

Veronique van der Horst